《惠崇春江晓景》宋 苏轼
《hūi chông chhun kang hiáu kéng》sòng · so· sek
竹外桃花三两枝，春江水暖鸭先知。
tok gōe thô hoa sam lióng chi , chhun kang súi loán ap sian ti .
蒌蒿满地芦芽短，正是河豚欲上时。
lô· ho boán tē lô· gâ toán , chèng sī hô thûn io̍k siōng sî .

《竹石》郑燮
《tiok se̍k》tīⁿ siap
咬定青山不放松，立根原在破岩中。
gáu tēng chheng san put hòng song, li̍p kun goân chāi phò gâm tiong .
千磨万击还坚劲，任尔东西南北风。
chhian mô· bān kek hoân kian kèng ,līm ní tong se lâm pok hong .

《登飞来峰》宋 ·王安石
《teng hui lâi hong》sòng · ông an se̍k
飞来山上千寻塔，闻说鸡鸣见日升。(飞来山 一作：飞来峰)
hui lâi san siōng chhian sîm thap, bûn soat ke bêng kiàn li̍t khai .
不畏浮云遮望眼，自缘身在最高层。
put ùi hû ûn chia bōng gán , chū iân sin chāi chòe ko cghêng .

《清明》唐 杜牧
《chheng bêng 》tông tō· bo̍k
清明时节雨纷纷，路上行人欲断魂。
chheng bêng sî chiat ú hun hun , lō· siōng hêng lîn io̍k toān hûn .
借问酒家何处有？牧童遥指杏花村
chià būn chiú ka hô chhù iú ? bo̍k tông iâu chí hēng hoa chhun .

《泊船瓜洲》王安石
《po̍k soân koa chiu》ông an se̍k
京口瓜洲一水间，钟山只隔数重山。
keng khó· koa chiu it súi kan , chiong san chí kek sò· tiông san .
春风又绿江南岸，明月何时照我还？
chhun hong iū lio̍k kang lâm gān , bêng goa̍t hô sî chiàu ngó· hoân .

《从军行》（唐）王昌龄
《chiông kun hêng》(tông ) ông chhiong lêng
青海长云暗雪山，孤城遥望玉门关。
chheng hái tiông ûn àm soat san , ko· sêng iâu bōng gio̍k bûn goan .
黄沙百战穿金甲，不破楼兰终不还。
hông sa pek chiàn chhoan kim kap , put phò lô· lân chiong put hoân .

《小池》（宋）杨万里
《siáu tî》(sòng) iûⁿ bān lí
泉眼无声惜细流，树阴照水爱晴柔。
choân gán bû seng sek sè liû , sū im chiàu súi ài cheng liû .
小荷才露尖尖角，早有蜻蜓立上头。
siáu hô châi lō· chiam chiam kak, chó iú chheng thêng li̍p siōng thô·

《绝句》（唐）杜甫
《choa̍t kù》(tông) tō· hú
两个黄鹂鸣翠柳，一行白鹭上青天。
lióng kò hông lî bêng chhùi liú , it hông pe̍k lō· siōng chheng thian .
窗含西岭千秋雪，门泊东吴万里船。
chhong hâm se léng chhian chhiu soat ,bûn po̍k tong ngô· bān lí soân.

《浪淘沙·其七》（唐）白居易
《lōng tô sa · kî chhit》(tông) pe̍k ku ǐ
八月涛声吼地来，头高数丈触山回。
pat goa̍t tô seng hó· tē lâi, thô· ko sò· tiōng chhiok san hôe .
须臾却入海门去，卷起沙堆似雪堆。
su û khiok li̍p hái bûn khù ,koán khí sa tui sū soat tui .

《江南村》（唐）杜牧
《kang lâm chhun》(tông) tō· bo̍k
千里莺啼绿映红，水村山郭酒旗风。
chhian lí eng thê lio̍k èng hông , súi chhun san kok chiú kî hong .
南朝四百八十寺，多少楼台烟雨中。
lâm tiâu sù pek pat si̍p sū , to siáu lô· tâi ian ú tiong .

《初春小雨》（唐）韩愈
《chho· chhun siáu ú》(tông) hân ú
天街小雨润如酥，草色遥看近却无。
thian kai siáu ú lūn lû so· , chhó sek iâu khan kūn khiok bû .
最是一年春好处，绝胜烟柳满皇都。
chòe sī it liân chhun hó chhù , choa̍t sèng ian liú boán hông to· .

《梅花》（宋）王安石
《mûi hoa》(sòng) ông an se̍k
墙角数枝梅，凌寒独自开。
chhiông kak sò· chi mûi , lêng hân to̍k chū khai .
遥知不是雪，为有暗香来。
iâu ti put sī soat , ūi iú àm hiong lâi .

《早发白帝城》（唐）李白
《chó hoat pe̍k tè sêng》(tông) lí pe̍k
朝辞白帝彩云间，千里江陵一日还。
tiau sû pe̍k tè chhái ûn kan , chhian lí kang lêng it li̍t hoân .
两岸猿声啼不住，轻舟已过万重山。
lióng gān oân seng thê put chū ,kheng chiu í kò bān tiông san .

《春日》（宋）朱熹
《chhun li̍t》(sòng ) chu hi
胜日寻芳泗水滨，无边光景一时新。
sèng li̍t sîm hong sù súi pin ,bû pian kong kéng it sî sin .
等闲识得东风面，万紫千红总是春。
téng hân sek tek tong hong biān , bān chú chhian hông chóng sī chhun .