《人日思归》（南北朝）薛道衡
《lîn li̍t su kui》(lâm pak tiâu) sì tō hêng
入春才七日，离家已二年。
li̍p chhun châi chhit li̍t , lî ka í lī liân .
人归落雁后，思发在花前。
lîn kui lo̍k gān hō· , su hoat chāi hoa chiân .

《出塞》唐 · 王昌龄
《chhut sài 》tông · ông chhiong lêng
秦时明月汉时关，万里长征人未还。
chîn sî bêng goa̍t hàn sî koan , bān lí tiông cheng lîn bī hoân .
但使龙城飞将在，不教胡马度阴山。
tān sú liông sêng hui chiòng chāi , put káu hô· má tō· im san .

《己亥杂诗》（第二百二十首）龚自珍
《kí hāi cha̍p si》(tē nn̄g pah lī cha̍p siú) ké chū tin
九州生气恃风雷，万马齐喑究可哀。
kiú chiu seng khì sī hong lûi , bān má chê im kiù kó ai .
我劝天公重抖擞，不拘一格降人才。
ngó· khoàn thian kong tiông tó· só· , put ku it kek kàng lîn châi

《行宫》唐 · 元稹
《hêng kiong》tông · goân chín
寥落古行宫，宫花寂寞红。
liâu lo̍k kó· hêng kiong , kiong hoa che̍k bo̍k hông .
白头宫女在，闲坐说玄宗。
pe̍k thô· kiong lú chāi , hân chō soat hiân chong .

《登乐游原》唐 · 李商隐
《teng lo̍k iû goân》tông · lí siong ún
向晚意不适，驱车登古原。
hiòng boán ì put sek , khu chhia (ku) teng kó· goân .
夕阳无限好，只是近黄昏。
se̍k iông bû hān hó , chí sī kūn hông hun .

《端午》唐 · 文秀
节分端午自谁言，万古传闻为屈原。
chiat hun toan gó· chū sûi giân , bān kó· toân liû bûn ūi khut goân .
堪笑楚江空渺渺，不能洗得直臣冤。
kham siàu chhó· kang khong biáu biáu , put lêng sé tek te̍k sîn oan .

《宿建德江》唐 · 孟浩然
《siok kiàn tek kang》tông · bēng hō liân
移舟泊烟渚，日暮客愁新。
î chiu pe̍k ian chu , li̍t bō· khek chô· sin .
野旷天低树，江清月近人。
iá khòng thian tē sū , kang chheng goa̍t kūn lîn .

《山亭夏日》唐 · 高骈
《san têng hā li̍t》tông · ko piân
绿树阴浓夏日长，楼台倒影入池塘。
lio̍k sū im lông hā li̍t tiông , lô· tâi tò éng li̍p tî tông .
水晶帘动微风起，满架蔷薇一院香。
súi cheng liâm tōng bî hong khí , boán kà chhiông bî it oān hiong .

《赠花卿》唐 · 杜甫
《chēng hoa kheng》tông · tō· hú
锦城丝管日纷纷，半入江风半入云。
kím sêng si koán li̍t hun hun , poàn li̍p kang hong poàn li̍p ûn .
此曲只应天上有，人间能得几回闻。
chhú khiok chí eng thian siōng iú , lîn kan lêng tek kí hôe bûn .

《江雪》唐·柳宗元
《kang soat》tông · liú chong goân
千山鸟飞绝，万径人踪灭。
chhian san niáu hui choa̍t , bān kèng lîn chong bia̍t .
孤舟蓑笠翁，独钓寒江雪。
ko· chiu so li̍p ong , to̍k tiàu hân kang soat .

《惠崇春江晓景》宋 苏轼
《hūi chông chhun kang hiáu kéng》sòng · so· sek
竹外桃花三两枝，春江水暖鸭先知。
tok gōe thô hoa sam lióng chi , chhun kang súi loán ap sian ti .
蒌蒿满地芦芽短，正是河豚欲上时。
lô· ho boán tē lô· gâ toán , chèng sī hô thûn io̍k siōng sî .

《竹石》郑燮
《tiok se̍k》tīⁿ siap
咬定青山不放松，立根原在破岩中。
gáu tēng chheng san put hòng song, li̍p kun goân chāi phò gâm tiong .
千磨万击还坚劲，任尔东西南北风。
chhian mô· bān kek hoân kian kèng ,līm ní tong se lâm pok hong .

《登飞来峰》宋 ·王安石
《teng hui lâi hong》sòng · ông an se̍k
飞来山上千寻塔，闻说鸡鸣见日升。(飞来山 一作：飞来峰)
hui lâi san siōng chhian sîm thap, bûn soat ke bêng kiàn li̍t khai .
不畏浮云遮望眼，自缘身在最高层。
put ùi hû ûn chia bōng gán , chū iân sin chāi chòe ko cghêng .

《清明》唐 杜牧
《chheng bêng 》tông tō· bo̍k
清明时节雨纷纷，路上行人欲断魂。
chheng bêng sî chiat ú hun hun , lō· siōng hêng lîn io̍k toān hûn .
借问酒家何处有？牧童遥指杏花村
chià būn chiú ka hô chhù iú ? bo̍k tông iâu chí hēng hoa chhun .